4+4+4 yasasıyla 5 yaşında okula başlayacak olan çocuklar, şimdi de yeni çıkacak yönetmelikle, lise öğrencisiyken evlenme iznini ediniyorlar. 9 yaşında mesleğini, hangi alanda eğitime devam edeceğini seçecek olan çocuklar, artık 17 yaşında anne babalarının izniyle de evlenebilecekler. Lisenin bitmesini beklemeye gerek yok. Öyle ya hükümetimiz herkesten üç çocuk bekliyor, bunun için erkenden evlenip, çoluk çocuğa karışmak gerekir.

               Bir de okullarda devamsızlık yapma hakkını 45 güne çıkardılar, bu sürede de evlerini rahatça çekip çevirebilirler. Yeni yetişkin olan kızlar, ev işleriyle uğraşmaya daha fazla zaman bulabilirler. Eşlerinin onlardan beklediği yemek, bulaşık gibi işlere daha fazla zaman ayırıp, matematik, fizik, kimya derslerine gerektiği kadar bakmaları yeterli olacaktır. Nasıl olsa sınıfta kalmakta zorlaştı. 6 ders zayıfla, bir üst sınıfa geçilebilecek. Okula gidilen gün sayısı tatillerle iyice azaldı. Okul ortamı onlara yabancı, uzak bir yer haline gelecek.

          Son günlerde çocuk gelinleri engelleyelim, kadına şiddeti önleyelim derken, sayın milletvekillerimiz hazırladıkları yönetmeliklerle bunu daha kolay hale getiriyor. Daha erken yaşta evliliği teşvik edip, çocukluktan gençliğe geçişte erkenden bir yol çiziveriyor kızlara. Haydi kızlar okula değil, haydi kızlar eve kampanyasıyla sınırlar belirleniyor. 

          Beş yaşında okul sorumluluğunu alamayacak olan çocuklar, dokuz yaşında da hangi alana gideceğini, ya da hangi seçmeli dersin onlar için daha iyi olacağını tabiî ki bilemeyecekler. 17 yaşında bir lise talebesi de evliliğin nasıl bir şey olacağını bilemeyecek. Fakat okurken evlenme serbestisi, ona bu statünün olabilirliğini hissettirecek. Diğer arkadaşlarıyla farklı bir konumda, farklı bir yaşam tarzı içinde olacak. Coşku, neşe ve idealleri, kaldıramayacağı sorumluluklar altında yok olacak. 

              Sayın milletvekilleri, Meclisin dört duvarı arasında her şeyi bir çırpıda değiştirip, her şeyi düzenleme gereği duyarken; insanların yaşam şeklini, değerlerini, ideallerini ve en başta çocukluklarını değiştirirken neyi düşünüyorlar acaba. 

       Son yıllarda ve son günlerde hızlı bir değişim ve düzenlemeler çağındayız. Her kanun bir şekilde ele alınıyor, yeni adı altında eskiyi aratan kanunlar çıkıyor, yönetmeliklerin hızına yetişilmiyor, inşaatların bir bitiyor biri başlıyor, dağlar taşlar delinip, ırmaklar dereler talan ediliyor. Doğal güzellikler yok edilip, yerine taş yığınları dikiliyor, her kurum, bu baş döndürücü değişimden nasibini alıyor. İnsansalar da daha birine adapte olmadan, diğerindeki değişikliği görünce, artık ipin ucunu bırakıyor. Zaten söylemler, itirazlar, karşı çıkışlar, hiçbir şeklide dikkate alınmıyor. Böyle bir baş döndürücü düzende, en kolay yol, olanı biteni kabullenmek ve susmak oluyor. İnsanların çoğu da aynı tepkisizlikle, aynı görmezlikle, yaşamına devam ediyor.