CİDDİYETTEN UZAK
Aslında bugün bambaşka konulardan bahsedecektim. Mesela 6 yıldır bulunamayan ve bulunamadığı dahi bilinmeyen 13 askerimiz, polisimiz ve gencecik vatandaşımızın Gara’da nasıl şehit edildiğinden bahsedecektim. Yıllardır kimse adını anmıyordu onların, ailelerinin sesi duyulmuyordu, haklarında verilen soru önergeleri, birkaç gazetecinin yazdığı yazılar görmezden geliniyordu. Seçim pazarlıkları yapılırken, sınırlar açılırken, halaylar çekilip, şiirler okunurken onların varlığı yoktu. Bir de mektuplar vardı.. Kimilerinin mektubu televizyonlarda okunup çağrılar yapılırken, şehitlerimizin yazdıkları haber bile olmamıştı. Bir gece duyduk ki öldürülmüşler… 6 yıl dile kolay, kimsenin haberi olmamış nerede olduklarından, oradan oraya sürüklenmişler de kimsenin ruhu duymamış…
Bir de bırakın yas ilan etmeyi, şehitlerimizin haberini aldığımız günün ertesi, sayın Başkanımız parti kongrelerini hınca hınç dolduranlara teşekkür edip, espriler yapıyor, mutlu mesut olduğu bir anda, şehidin annesini arayıp, ne mutlu sana deyiveriyordu. Anne yüreği ağlamaktan konuşamıyordu tabi ama, salonu dolduranlar alkışı ihmal etmiyordu. Fakat heyhat asıl suçlananlar da 6 yıldır şehitlerimizi bulamayanlar değil, hesap soranlar oluyordu…
Aslında bir haftadır iktidar partisi kongre yapıp duruyor. Sayın Başkanımız da ilk Rize’de canlı olarak katıldı kongreye, sonra Trabzon dün de Genel Başkan Yardımcısı Ordu’da katıldı kongreye. Karadeniz’de tüm il kongreleri salonda adım atılamayacak derecede doluydu. Ne var bunda diyebilirsiniz, gayet güzel. Öyle de daha üç gün önce sayın Sağlık Bakanı açıklamadı mı, nüfusa göre en yüksek korona vakaları Karadeniz’de diye. Türkiye’de ilk dört sıraya giriyoruz. Her gün tüm Bilim Kurulu, sağlık çalışanları maske, mesafe diye uyarmıyor mu halkı, kafeler, restoranlar, okullar kapalı değil mi, çoluk çocuk bir yıldır ekran başında olmaktan sokağa çıkmayı unutmadı mı, her hafta sonu yasaklı değil mi insanlar, her gün en az 100 canı kaybet miyor muyuz bu hastalıktan, binlerce vaka yok mu, insanlar çalışamadığı için bunalıma girmiyor mu, aşı bulacağız diye uğraşmıyor mu insanlar, sağlık çalışanları gece gündüz hasta bakmıyor mu…Bu nasıl bir ciddiyetten uzaklıktır, bu nasıl insanlarla alay etmektir, bu nasıl kendi koyduğun kuralı çiğnemektir. İnsanın aklı hayali almıyor…
Tüm bu konulara değinecektim ve dün birden bambaşka bir şey oluverdi. Fatsa’da altın madeni bölgesinde damgalanan ağaçların ihale edildiği ve ihale yoluyla kesileceği bilgisini aldık. İçlerinde kayınlar, meşeler, gürgenler, kestaneler olan neredeyse 3.500- 4.000 ağaç kesilip gidecek… Üstelik yüz yıllık, 50 yıllık, 60 yıllık ağaçlar bunlar. Kalan tek ormanlık alan…Niye kesilecek biliyor musunuz, altın için…Bunca cana neden kıyacaklar birileri zengin olsun diye, üstelik hiçbir yasal dayanakları yokken, üstelik yeni genişleme alanları onaylanmamışken…Üstelik bunu kendi ormanlarını koruması gereken kendi vatan topraklarını koruması gereken bir Bakanlık yapıyor. Tarım ve Orman Bakanlığı…Elbette engel olacağız, geç kalmadan olmalıyız, yoksa bu canları yitirirken, aslına geleceğimizi yitireceğiz….
.jpg)
