Güneş'li Günler...
49 yıl önce tam da bugün kuruldu okuduğunuz bu güzide gazete. Yaşımdan büyük,ama büyük laflar edilmeye de müsait ve layık. Bölgede olan biteni okuyucularına duyuran,toplumun gözü kulağı olan sayfalarında kimlerin adları geçmedi ki,haber,sevinç ve kedere konu olan...
1970'li yıllarda babam merhum Av.Faik Orhan'ın da başyazarlığını yaptığı bu gazetede bize de bir köşe ayrılması,Feridun abi'nin nezaketinin yanında hatır bilmesinin de göstergesi. O da benim gibi babadan devraldığı görevini layıkıyla yerine getiriyor.Rahmetli Hikmet Altuntaş'ın taşıdığı bayrağı bir adım öteye götürmeye gayret ediyor,başarıyor da.Buradan hepsine rahmet diliyorum,nurlar içinde yatsınlar...
Bizler de göçüp gideceğiz bu sayfalarda daha önce yazanların bugün olmadığı gibi ama bu sayfalar devam edecek.Topluma doğruyu,gerçeği ve olması gerekeni aktaran birileri her zaman olmalı ki müreffeh bir toplum olabilelim. Bunu başarabilenler sonsuza kadar yaşasın Güneş Gazetesi gibi. Belki de insanın fani olması,tam düzgün olamamasındandır kim bilir...
Günümüzde internetin ve sosyal medyanın bu kadar gelişmesine ve kullanılmasına rağmen,haftalık olan bu gazetenin merakla beklenmesi, sayfalarını çevirirken aldığınız o kağıt ve mürekkep kokusunun ciğerlere çekilmesini özlüyor insan. Bu tadın başka olduğunu herkes biliyor...
Gurbette yaşayanlar memleket hasretini gideriyorlar bu sayfalar ile,bizler dahi şehir dışında birinin yanında gördüğümüz gazete ile Fatsa'yı özlediğimizi hatırlamıyor muyuz.Meşhur "Bunları Biliyor musunuz" köşesinde hangimizin adı geçmedi ki. Bizi bu kadar sahiplenen ve yer veren,hayatımıza renk katan,yerel ve gerekli şeylere de desteğimizi esirgemeyelim...
Rahmetli babamın köşe yazıları,Fatsada birçok insanın arşivinde, kitaplığında veya evin bir köşesinde yer alıyor. Gazetenin diğer yazarlarının da aynı şekildedir eminim. Bu tarihi ve kıymetli sayfaların günümüze taşınmasının bir manası olmalı. Sadece yazının ve yazanın güzelliği değildir bu,okuyanın o sayfalara verdiği değerdir diye düşünüyorum. Nice yıllara Güneş Gazetesi diyorum,belki bizden de çocuklarımıza miras kalır,kim bilir...