Önce başlığından başlamak istiyorum. Ne normal ne de hukuk mantığında bu kadar uzun bir başlık olamaz. İnsan biraz düşünür ve ne demek istediğini anlatacak daha kısa bir başlık bulmanın yollarını arar. Bu başlık sadece uzunluğu ile de değil cümlenin içinde iki kez ‘ile’ kelimesi kullanılarak da sakil bir görüntü vermiştir. Gerçi deve misali neresi doğru denilebilir. Tabi buraya kadar olan kısmı işin detayıdır. 

Aslında bu 6921 sayılı yas bal gibi bir af yasasıdır. Okurlarım bilirler bir af yasası çıktığında benim vücut kimyam bozulur. Dürüst insanların cezalandırıldığını düşünürüm. Geçekten de kurallara uyan, bunun için kendisini sıkan, birçok isteğinden ödün veren birisi ile istediğini yapan, kıran, döken bir kişinin arasında fark olmasını, suç işleyenin cezasını çekmesini isterim. 

Şimdi komediye bakınız. Yasanın 1. maddesinde sözüm ona gerekçesini kısa bir cümle ile yazmışlar. Buna göre: ‘Hükümlülerin dış dünyaya uyumlarını sağlamak, aileleri ile bağlarını sürdürmelerini ve güçlendirmelerini temin etmek amacıyla’ denilmektedir. Vaaay! Ne sevecen, ne babacan bir yaklaşım? İşin aslı ceza evlerinde kapasitenin üzerinde tutuklu ve hükümlü bulunmaktadır. Hem de kapasitenin 1,5 katından fazla, bu sayıyı eritmek için hükümlüleri 1-2 yıl önce sokağa saldılar.

Daha önce Silivri duruşmalarında sanıkların tahliyesi yolunda oy kullandığı için Eskişehir’e infaz yargıcı olarak gönderilen Sayın Oktay Kuban’ın, yasanın, anayasanın 2, 9, 19, 37 ve 38. maddelerine aykırılığı nedeniyle Anayasa Mahkemesine dava açtığını duydum. Ancak bu dava, yasayı uygulayacakların yargı yetkisine sahip olmayan denetimli serbestlik müdürleri tarafından yapılmasına yönelik olduğu da ayrıca ifade edilmektedir. 

Neresinden bakarsanız bakınız ortada dürüst, üzerine düşeni yerine getiren, kuralcı insanların kabul edemeyeceği bir çarpıklık vardır.  

Teşbihte hata olmazsa bir benzetme yapacağım. Şeytan boş kaldıkça çocuklarını dövermiş. Bizi yönetenler de boş kaldıkça yasalarla oynayıp, güya yaratıcılık yapıyorlar. Önce cezaların infazı hakkındaki yasayı değiştirdiler. Verilen cezanın, cezaevinde çekilen kısmı arttı. Sonra bu yasayı çıkararak suçluları 1-2 yıl önceden sokağa salıyorlar. Durum eskisinden daha kötüye gitti. Suç işleyenler affedilip sokağa salınırken, işlenen bu suçlardan mağdur olanların mağduriyetleri hiç dikkate alınmıyor. Bu konuda  Fadime’nin sitemini yazarak bitirmek istiyorum.

 

Fadime’ye tecavüzden hüküm giyen Temel’in çok kısa bir süre sonra cezaevinden çıktığı Fadime’ye söylendiğinde; hayretini gizleyemeyen Fadime nasıl olur diye tepki gösterir. Bunun üzerine haberi veren kişi devletin af çıkardığını söyler. Kendini tutamayan Fadime: ‘Ama O, devlete değil, bana tecavüz etti. Devlet nasıl affeder’ diye söylenir.