Aga Cemal’e mezarlıktan mektup var...

Evet... evet...  başlık doğru....  Cemal Kayalık’a (Namı değer Aga Cemal) mezarlıktan mektup geldi....
Mektubu alır almaz gazetemize gelen Aga Cemal, ilginç mektup hikayesini şöyle anlattı.

Her sabah olduğu gibi, bu sabah ta iş yerime gelmek arabama bindim. Aracımı otoparka çektim. Yaya olarak geldiğim iş yerimi açtığımda yerde bir pusula duruyordu. 
Sabah erken saat olduğu için gönderinin PTT’den gelmesi imkansızdı. Şaşkınlıkla yerde duran kağıt parçasını aldım. Başladım okumaya...
Önce başlığa baktım, “Mezarlıktan mektup var” yazıyordu. 
Şaşırdım...  Allah Allah dedim kendi kendime... Mezarlıktan mektup ta neyin nesidir derken başladım okumaya....
Mezarlıktan mektup var diye başlıyordu mektup...
Devamında da...
Cemal amca, seni mezarlığa şikayet etmeye gittim.
Mehmet amca dedi ki, Beni aşağıya yormasın, senin işini halletsin dedi. Annende aynısını dedi. Eşref amca, Rıza amca da onay verdi. Neşet amca hiç cevap vermedi. Zeki dayı beni burada bari rahat bırak. Aganın yanına git dedi. Dursun abim, İsmail varsa gitme, işini bozar. Cemal amcam iyidir, merhametlidir dedi. Sana yardımcı olmayacakta, kime yardımcı olacak dedi. Annenin hakkını ödeyemeyiz dedi. Hacı annede aynısını dedi. Son söz sende annıyomusun. Öbür dünyada değişir. Yazıyordu.
Şaşırdım....Mektubu bir kez daha okudum.
Biraz da tuhaf olmuş ve  okuduklarım karşısında şaşırmıştım. Başımdan kaynar sular dökülmüştü sanki... Terlemeye başladım. Hemen bir bardak bulup soğuk bir su içtim. Akabinde de sade bir kahve içip kendime gelmeye çalıştım.

Bu mektubu kim yazıp bırakmıştı. Neden bırakmıştı. Arayış içerisine girdim. Uzun bir süre düşündüm ama halen kimden geldiğini bulamadım. Başıma gelen bu ilginç olayı da sizinle paylaşmak istedim diyerek sözlerini tamamladı.
Aga Cemal gazetemizden ayrılırken de “Ne olur bu mektubu yazan, bilen varsa bana haber versin. En azından derdini öğrenir, yardımcı olurum. Dedi.